kepada ANABA (u know ur self)

sebenarnya saya nak mintak maaf kat awak..
saya harap awak baca
apa yang saya cakapkan ni diharap tak menyinggung perasaan awak.
kebenaran nya pahit..
sebenarnya...
malam yang menjadikan awak konfius tentang attitude saya itu..
saya konfius...
sangat konfius...
memang patut awak rasa pelik dengan perangai saya malam tu..
tapi saya konfius sangat2..
saya mintak maaf...again..mintak maaf..
benda ni susah diluahkan sebab saya sendiri tak boleh memahami..
saya tak boleh nak bercerita...

saya tak boleh nak cakap dengan awak macam saya tulis kat sini..
saya menulis pun ni pun sebab awak cakap kalau susah diluahkan tulis kat blog..saya akan baca..
yang paling penting..
seribu kemaafan untuk awak...

carilah cinta yang sejati...
sesungguhnya awak layak memilikinya..

saya tahu awak akan marah saya dan tak nak contact saya lagi lepas nih...
tapi please...i hope sangat yang awak stil kawan dengan saya..
macam yang awak kata...
andai ada jodoh tak kemana...

p/s:komen terpaksa dioff kerana entry ni bukan untuk dikomen..
sila komen entry lain

p/s:amira...ni jer yang aku mampu...aku tak mampu mesej dia cakap cam ni...tq mira 4 the nasihat..

p/s:anaba.....plz tell me that awak dah maafkan saya ke tidak